Nuchter leren leven temidden van het hondengevecht in je hart.
Opa is al jaren nuchter en zit in zijn gemakkelijke stoel bij het raam en staart naar buiten. Op schoot zit zijn jongste kleinkind.
Het kind kijkt naar opa en zegt: ’Opa, waar denkt u aan?’
Na een korte stilte antwoord opa: ’Er vechten twee honden in mijn hart kind.'
Het kind laat het even tot zich doordringen en vraagt dan: 'Hoe heten ze?'
'De ene hond heet Alcohol, de andere Nuchter.'
Opnieuw denkt het kind na en vraagt dan: 'Welke hond wint het gevecht?'
Opa antwoord: 'Dát is de hond die ik te eten geef, mijn kind.' (tekst loopt door na foto).
Waar focus je op?
Deze eenvoudige anekdote is mijn variatie op een traditionele Soefi vertelling. Op een simpele manier maakt dit verhaaltje duidelijk dat nuchter leren leven in essentie een keuze is. Meer niet.
Focus je op nuchter leven dan zul je een alcoholvrij leven verwerven. Voed jij je verslavingsverlangen naar een borrel, dan ga je telkens voor de bijl en val je terug in je oude gewoonten.
Je hebt een keuze
In essentie is het dus een keuze. Toen ik 25 jaar geleden besloot dat ik niet meer wilde drinken, echt niet meer wilde en dat voelde vanuit de haarvaten van mijn zenuwstelsel van mijn tenen tot aan mijn kruin maakte ik dé keuze (lees dat verhaal hier). Dé keuze om voor mijn gezin en kinderen te leven en niet als een kansloze rukker aan de drank ten onder gaan. Ik gaf het gevecht op én ik accepteerde volledig mijn verslavingsdeel. En vanaf dat moment voedde ik de hond die nuchter leven heet. En toen pas kreeg mijn de echte authentieke Cees de kans om te groeien vanuit een weerloze, kwetsbare positie naar een volwassen mens.
En jij?
Voor nu wens ik je een fijne dag!
